Authentication یا احراز هویت به فرآیندی گفته می شود که در آن ارسال کننده یا دریافت کننده اطلاعات برای همدیگر اطلاعاتی را ارائه می کنند تا مطمئن شوند آنها همانی هستند که ادعا می کنند. به نوعی در احراز هویت بررسی می شود که شخص یا ... همانی هست که ادعا می کند. اگر ارسال کننده یا دریافت کننده اطلاعات نتوانند به درستی برای همدیگر احراز هویت شوند در این میان اعتمادی ایجاد نمی شود که آنها بتوانند با همدیگر تبادل اطلاعات داشته باشند. احراز هویت یا Authentication همانطور که گفتیم یک فرآیند است و این فرآیند هم می تواند بسیار بسیار ساده باشد و هم می تواند بسیار بسیار پیچیده و دشوار باشد. ساده ترین راهکار احراز هویت که همگی ما از آن استفاده کرده ایم ساختار بسیار ساده یک کلید احراز هویت متنی است که ما آن را به عنوان پسورد یا رمز عبور می شناسیم و برای احراز هویت شدن در سیستم های مختلف از آن استفاده می کنیم. اما احراز هویت به تنهایی شامل فاکتورهای مختلفی است که برای بالا بردن سطح امنیتی آن ما این فاکتورها را به شکل زیر طبقه بندی کرده ایم ، هر چقدر شما از فاکتورهای بیشتری در احراز هویت استفاده کنید طبیعتا امنیت شما نیز بالاتر خواهد رفت :
فاکتور اول احراز هویت : چیزی که شما می دانید یا What you know
ساده ترین و البته ضعیف ترین فاکتور احراز هویت یا Authentication در امنیت اطلاعات چیزی است که شما می دانید . ساده ترین مثال آن را نیز همین رمز عبور یا پسوردی می توانیم تعبیر کنیم که از آن در طی روز ممکن است بارها استفاده کنیم. مهمترین نکته در خصوص این فاکتور احراز هویت این است که اگر چیزی که شما می دانید به عنوان روش احراز هویت استفاده می شود ، بنابراین اگر این چیز را شخص دیگری هم بداند ، آن شخص می تواند به جای شما احراز هویت شود. یک رمز عبور یا پسورد می تواند دزدیده شود و یا بر اساس سهل انگاری افراد در جایی یادداشت شود و لو برود که همین امر باعث می شود که هر کسی که پسورد را پیدا کند و یا بداند خودش را بتواند به جای شخص دیگری جا بزند. در بسیاری اوقات ما خودمان پسوردهایمان را در اختیار دیگران قرار می دهیم ، همین رمز عبور WiFi ای که ما استفاده می کنیم و هر کسی از راه می رسد به او می دهیم یک روش احراز هویت برای Access Point ما محسوب می شود.
علاوه بر اینها پسوردها هم از درجه های امنیتی متفاوتی برخوردار هستند ، ممکن است یک پسورد بسیار ساده باشد و قابل حدس و چه بسا با استفاده از کلمات شناخته شده طراحی شده باشد و از طرفی دیگر آنقدر می تواند پیچیده باشد که به هیچ عنوان قابل حدس زدن نباشد. پسوردهای قابل حدس توسط نرم افزارهایی که برای همین کار طراحی شده اند قابل هک شدن هستند. یکی از مهمترین مشکلاتی که در سازمان های ما وجود دارد این است که کاربران توانایی انتخاب یک پسورد قوی برای سیستم را ندارند و پسوردها معمولا بسیار ساده و قابل حدس هستند ، سعی کنیم برای پرسنل سازمان خود آموزش هایی در خصوص روش ایجاد کردن یک پسورد قوی برگزار کنیم . هر چند تجربه بنده نشان می دهد که همان رمز عبوری که در کلاس طراحی می شود به عنوان رمز عبور بیش از 50 درصد کاربرانی که آموزش دیده اند بعدها استفاده خواهد شد. کاربران به راحتی پسوردهای خودشان را فراموش می کنند. برای ایجاد کردن یک پسورد قوی به این آموزش ساده مراجعه کنید.
